İnsanlarla iyi iletişim içinde olanlar, çevresindeki insanlardan ve anne-babasından sevgi, hoşgörü ve fedakârlık gören kişiler genellikle kendilerini güven içinde hissederler ve insanları sevmek, yeni ilişkiler kurmak ve bu ilişkileri sürdürmekte zorlanmazlar. Ancak bunları tersi olarak çeşitli sebeplerden dolayı güven duygusu zedelenen kişiler karşılarındakilerle iyi ilişkiler kuramaz, onlara güvenemez ve araya bir mesafe koyar.

     Bu güven eksikliği sonucu araya mesafe koyma gibi davranışlar kişileri depresyona kadar götürebilir ve sonuç olarak  iş ve aile hayatında aksaklıklar meydana getirebilir.

     Genel olarak güven eksikliği yaşayan kişilerin davranışları incelendiğinde bazı ortak noktalar bulunmuştur. Bunlardan birisi de “Genelleme yapmak”.

     Diyelim bu kişinin  (insanlara karşı güven problemi yaşayan) karşısında mükemmel bir insan var. Her şeyiyle dört dörtlük ve herkes tarafından takdir edilen bir insan. Bugüne kadar kimseyle güven problemi yaşamamış ve başkaları tarafından güvenilir ilan edilmiş bir insan. Böyle bir insanın en ufak kusurunu görmek onu genellemeye almamıza yetebilir ve onu da güvenilmeyecekler listesine ekleyebiliriz. Ancak bu davranış çok yanlış olmakla birlikte bizi bir çıkmaza sokabilir ve içinden çıkılmayacak psikolojik rahatsızlıklara yol açabilir.

     Burada yapılması gereken tek şey karşınızdaki kişi ne kadar mükemmel olursa olsun, ne kadar etrafında saygı görmüş olursa olsun, onun bir insan olduğunu unutmamak ve onun da hata yapabileceğini göz önünde bulundurmak.  Keza insanları kusurları ile kabul ettiğimiz zaman bizlerde hayal kırıklığına kapılmaz ve onlara olan güvenimiz sarsılmaz. Unutulmamalıdır ki kusursuz olmak sadece Allah’a mahsus bir durumdur ve her insanın elbet bir kusuru vardır.

     Bu genellemeyi ortadan kaldırdığımız sürece insanlarla iyi bir diyalog kurabilir ve onlara güvenebiliriz ve onlar için fedakârlık yapabiliriz.