İnsanların sosyal dünyaları hakkında nasıl düşündüklerini
ve izlenimlerinin ne kadar doğru olduğunu anlayabilmek için iki farklı sosyal biliş türü vardır. İnsanları
sosyal dünyaları hakkında bir şeyler öğrenmek için bu iki farklı türü birbirinden
ayırt etmek gerekmektedir.
Bunlardan
birincisi hızlı ve otomatik düşünme
biçimidir. Örneğin bir polis memuru, bir hırsızla, katille ya da herhangi
bir suçluyla karşılaştığında, suçlunun elini cebine attığını gördüğünde
cebinden ne çıkaracağını bilmeden, bir şeylere uzandığı anda tetiğe basmıştır.
Düşünmeden hareket etmiştir. Bir diğer deyişle, gördüklerinin ya da
varsayımlarının doğruluğu üzerinde bilinçli bir şekilde durmamış,
düşünmemiştir.
Elbette
ki bazen insanlar, kendileri ve çevreleri üzerlerinde durup düşünürler ve doğru
hareket tarzını seçmek için düşüncelerini dikkatlice gözden geçirirler. Hangi
okula gideceğiniz, hangi meslekte çalışmak istediğiniz ve sevgilinizden ayrılıp
ayrılmayacağınız gibi hayatınızı etkileyecek kararlar üzerinde uzun zaman
düşünmüş olabilirsiniz. Bu da bir diğer sosyal biliş türü olan, yani daha fazla
çabayı ve düşünceleri tartmayı gerektiren kontrollü
düşünmedir.
Çoğu
zaman, otomatik düşünme ile kontrollü düşünmenin birlikte uyum içerisinde
çalıştıkları görülmüştür. Örneğin uçaklarda yüzlerce karmaşık sistemi
denetleyen ve değişen atmosfer koşullarına göre anında uyum sağlayan otomatik
pilotları düşünebiliriz. Çoğu zaman otomatik pilot her işi tamamen yerine
getirebilir ancak bazı zamanlarda insan pilotun, kumandayı ele alması ve uçağı
kendi kontrol ederek uçurması gerekir.
Rodin’in ünlü Düşünen Adam Heykeli insanların oturup bir konu üzerinde ağır ağır
ve dikkatlice düşünmesi kontrollü düşünmeye örnek olarak gösterilebilir.
Bununla birlikte, insanlar farkında olmasa da bilinçdışı, kasıtsız, istemsiz ve
eforsuz otomatik düşünmeyi kullanırlar.
Yukarıda verdiğimiz uçak örneğinde olduğu gibi, insanlarda da çevreyi denetleyen, sonuçlar çıkaran ve davranışlara yön veren birer otomatik pilot bulunur. Bunun yanı sıra insanlar istediklerinde bu otomatik düşünme biçimini devre dışı bırakabilir ve bir durumu yavaş ve dikkatli bir şekilde değerlendirip analiz de edebilirler. Bunun için önce otomatik düşünmenin doğasını incelemek gerekir.