Dünyanın en önemli mutfaklarından birisi olan Türk mutfağı geçmişten günümüze kadar büyük bir kültürü beraberinde getirmiştir. Öyle ki bu kültür yüzyıllar boyunca Türklerde yemek adabının oturmasına sebep olmuş ve dünya mutfaklarından ayrılan önemli bir gelişme olarak kaydedilmiştir. 

      Bazı görüşlere göre Türk mutfağı Fransız ve Çin mutfağından sonra ki en lezzetli yemeklerin bulunduğu mutfaktır.

      Türklerde yemek kültürünün gelişmesinin başlıca sebebi Osmanlı döneminde dünyanın hakim imparatorluğu olması, aranılan malzemelerin bol ve hemen bulunabilir olması gibi sonuçlar etki göstermiştir. Yemek kültürü komşuluk ilişkilerinin gelişmesine de sebebiyet vermiştir. Bu sebeple yemek kültürü aslında yalnızca bir aileyi değil büyük bir sosyal ortamın oluşmasına ve korunmasına katkı sağlayarak önemini korumayı bilmiştir. 

      Yemek kültürü Türklerde birleştirici bir rol oynamıştır. Ölümler, düğünler, nişanlar gibi önemli toplantılarda yemek servisleri yapılır, ahalinin bir arada olması sağlanırdı. Bu sebeple birlik ve beraberliğin korunması amaçlanır, aynı zamanda da gelenek ve göreneklerin yaşatılmasına önemli katkılarda bulunulurdu. Bu gibi toplantılarda geleneğe göre sofralar hazırlanır, yemekler çıkarılır, bütün ahali birlikte yemek yer, birlikte eğlenir veya acıyı paylaşırdı. Anadolu’da buna benzer gelenekler bugün de yaşamaktadır. Yine ona göre, Türk dünyasında, “yemek” isminin yerine “aş” ismi kullanılmaktadır. Göktürk Kitabeleri’nde de “yemek” bu anlamda kullanılmıştır. Ölüm törenlerinde (üç hayrı, yedi hayrı, kırk hayrı), “ölü aşı” ve düğünlerde de bulgur pilavını etli olarak yaparlar.

      Aynı yemekler bir dileği, adağı olan kimsenin söz konusu dileği gerçekleştiğinde de pişirilir. Bu yemeklere Alevi Türkmenlerde “dede aşı” denir.

BAŞ MİSAFİR

      Ölüm, düğün, sünnet ve nişan gibi toplantılarda ve törenlerde, Türk töresindeki oturma düzenine göre misafirlerin en şereflisinin baş köşeye oturtulduğu görülür.

BAŞLICA YİYECEKLER

      Türklerde yemek adabının başlıca ürünleri arasında süt ve ete dayalı ürünler yer almaktaydı.  Çeşitli hayvansal ürünler Türklerin ana besin maddesi olmakla beraber, et ve sütten üretilmiş her türlü besin maddesini sürekli kullanmaktaydılar.