“Bir bilge göletin başında oturmaktadır. Bir köpeğin su içmek için sürekli göletin başına geldiğini fakat tam su içecekken kaçıp gittiğini fark eder. Bilge bu olayı dikkatle incelemeye başlar ve susuzluktan kırılan köpeğin suda kendi yansımasını görüp korktuğunu anlar. Bu nedenle de tam su içecekken kaçmaktadır. Bir gün köpek bu susuzluğa dayanamayıp kendisini gölete atar ve yansımasını görmediği için su içebilir. Bilge bunun üzerine der ki:

-     Bir insanın istekleriyle arasındaki engel, çoğunlukla kendi kendine, kendi içinde büyüttüğü korkulardır. İnsan bu engeli aşabilirse istediğini elde edebilir.”

Korku, kişilerin tehlike olarak gördüğü bir durumda verdikleri tepkidir. Doğal olarak bu durumdan olabildiğince uzak durma ve kaçma eğilimi gösterirler. Bireyler çoğu zaman korkularının nedenini tam olarak bilemez çünkü içinde bulunulan durum değil bireyin düşünceleri korkuya sevk etmektedir. Örneğin bir kişi köpekleri saldırgan olarak değerlendirip korkarken diğer bir kişi onları dost canlısı olarak nitelendirebilmektedir.

Korkudan kaçınma eylemi ne kadar şiddetliyse bireyin hayatındaki kısıtlamalar o kadar artacaktır. Bu kaçınma bireyi anlık olarak rahatlatır. Fakat korkuyla karşı karşıya kaldığında hep aynı kaçınma davranışını yinelemesi gerekecektir. Sonunda kaçınma, bireyde bir davranış şekli haline gelecek ve birey problem çözme becerisine sahip olamadığı için sorunları içinde boğulacaktır.

Korkuyla mücadele edebilmek için öncelikle korku yaratan düşüncenin doğruluğu ölçülmelidir. Korkuyla yüzleşmeye karar veren birey olabildiğince pozitif düşünmeli, başaramayacağına ilişkin olumsuz düşüncelerden uzak durmalıdır. Hatta kaygı yüksek düzeydeyse bu yüzleşme bireye destek olabilecek nitelikteki biriyle yapılmalıdır. Başarılı bir deneyim sonrasında birey, korkularının yersiz olduğunu anlayacaktır. Zaten korkunun sebeplerinden biri bireyin korkuyla başa çıkabilecek beceriye sahip olmamasıdır. Bu nedenle korkuyla yüzleşilecekse kişi öncelikle bu beceriyi kazanmalıdır.

Korkuyla baş edebilme yolları kişiden kişiye göre değişiklik göstermektedir. Çünkü herkes farklı bir karaktere sahiptir. Kullanılan yöntemin başarılı olup olmadığı elde edilen sonuçtan anlaşılır. Yöntemler farklı olsa da problem çözme becerisi belli başlı basamaklardan oluşur. Öncelikle problem açık bir şekilde tanımlanmalıdır. Sonrasında ise problemin çözümü için bireyin aklına gelebilecek bütün seçenekleri sıralaması gerekir. Birey üçüncü aşamada bu seçenekleri kendi kişiliğini ve sonuçları göz önünde bulundurarak değerlendirmelidir. Bu değerlendirme sonucunda birey bir karar verir ve bu kararı doğrultusunda problemle başa çıkabilmeye çalışır. En sonunda istenilen sonuç elde edilemezse birey aynı basamakları yeniden gözden geçirip yeni bir yöntem belirler.

Korkularıyla yüzleşebilen ve sonucunda bu korkuyu yenebilen kişilerin özgüveni ve özsaygısı artar. Bu durum bireyin hayata ve başka olaylara olan bakış açısını da değiştirecektir. Daha kontrollü ve mücadeleci bir karaktere sahip olacakları için daha mutlu bireyler olacaklardır.