Ã–n yargı aslında bir tutumdur. DiÄŸer tutumlarda olduÄŸu gibi ön yargıda üç bileÅŸenden oluÅŸur: hem tutumla baÄŸlantılı duygu tipini ( mesela, öfke, yakınlık) hem de tutumun aşırılığını (hafif rahatsızlık, aşırı düşmanlık) temsil eden duygulanımsal ya da duygusal bir bileÅŸen; yine tutumu oluÅŸturan inanç ve düşünceleri (yani biliÅŸleri) içeren biliÅŸsel bileÅŸen ve kiÅŸinin eylemleri ile ilgili davranışsal içerik ki bu yalnızca tutum sahibi olmakla kalmaz bunları genellikle eyleme döker. Bu baÄŸlamda ön yargının ayırt edilebilir bir gruptaki insanlara karşı, yalnızca bu gruba üye olmalarına dayanarak, düşmanca ya da olumsuz bir tavır beslemek olduÄŸunu söyleyebiliriz.

Stereotipler: BiliÅŸsel BileÅŸen

 
     Stereotip: Aralarındaki farklılıkları göz önüne almaksızın bir grubun hemen hemen bütün üyelerine aynı karakteristik özellikleri atfederek bir grup insan hakkında genelleÅŸtirme yapmaktır.    

     StereotipleÅŸtirme duygusal deÄŸil aksine biliÅŸsel bir süreçtir. Ayrıca sanıldığı gibi stereotipleÅŸtirme zorunlu olarak kasıtlı kötü muameleye yol açmaz. Genellikle sadece dünyaya bakışımızı kolaylaÅŸtıran bir tekniktir ve hepimiz bunu günlük hayatımızda uygularız. 

Ayrımcılık: Davranışsal Bileşen

      Ayrımcılık: Bir grubun üyelerine, yalnızda bu gruba üye oldukları içini haksız bir ÅŸekilde olumsuz ya da zarar verici eylemler sergilemek.

      Ã–n yargının son bileÅŸeni olarak ele alabileceÄŸimiz konu ise, eylem bileÅŸenidir. Stereotip inanışlar genellikle haksız muameleye yol açan davranışlar ile sonuçlanır. Bu duruma ise ayrımcılık denir.