Trakya’da yaşanan Neolitik Çağın ilk
evrelerini, Edirne il sınırları içerisindeki Enez ilçesinin yakınlarında
bulunan Hocaçeşme Höyüğünden izlemek mümkündür. Buranın en büyük özelliği Güneydoğu Avrupa’nın tarihinin bilindik
en eski yerleşim yerlerinden birisi oluşudur. Höyükte yapılan kazı
çalışmalarında ele geçen buluntular üzerinde yapılan Karbon 14 işlemi ile
buranın tarihi yaklaşık İ.Ö. 6400 – 6300 yıllarına kadar indirilir.
Höyüğün en erken yapı katındaki
yerleşme, kalınlığı 1 metreyi bulan kalın bir taştan duvarla kuşatılmıştır.
Şimdiye kadar Anadolu’da ve Güneydoğu Avrupa’da böylesine bir savunma duvarı
görülmüş değildir. Bu durum, Hocaçeşme Höyük’ün ikinci önemli buluntusudur.
Yani bu savunma duvarı, tarihin bilinen en eski savunma duvarlarından
birisidir. Ancak gene de bu dönemde insanların birbirleri ile savaştığını
gösteren bir durum yoktur. Bu duvar ihtimalle Çatalhöyük’te kullanılan ilkel savunma
bendi ile aynı amaçlar için kullanılıyordu. Yani dışarıdan yerleşim yerine
yabani hayvanların girmesi ve evcil hayvanların dışarıya kaçmasını önleyici bir
duvardı.
Bu savunma duvarının bulunduğu en eski
evrede, mimari ahşap kulübelerden ibaretti. Yuvarlak planlı olan bu kulübeler daha
sonra geç katmanlarda Anadolu’daki çağdaşları gibi dikdörtgenleşmeye
başlamıştır. Höyükte ele geçen çanak çömlekler monokrom ve el yapımıdır. Burada
yaşayan halk çoğunlukla çiftlik hayvanları ağırlıklı beslenirken daha sonra
denizden elde edilen yiyecekler de tüketilmeye başlanmıştır.
Bunun yanı sıra kazı çalışmalarında elde edilen buluntulara göre burada yaşayan halk ile Anadolu’da yaşayan halk arasında yakın ilişkiler olduğu açığa çıkmıştır. Şu halde Anadolu ile Balkanlar arasındaki ilişkinin köklü bir geçmişe dayandığı rahatlıkla söylenebilir. (Veli Sevin)