Bencillik yani egoizm en kapsamlı anlamı ile bireyin kendine çıkar
sağlaması ya da kendi çıkarları doğrultusunda hareket etmesi olarak
açıklanabilir.
Her insan kendi içinde biraz bencillik duygusu besler
ancak bunun farkında değildir. Bencillik çocukluktan gelen bir hastalıktır. Bu hastalıkla başa çıkmak ise ailelerin birincil görevidir. Örneğin yeni doğmuş bir çocuğu ele alalım. Bu
çocuğa ebeveynleri tarafından paylaşma, yardımlaşma, dayanışma, birlikte yaşama
alışkanlığı ve hakkına razı olmak gibi duygular yerleştirilmezse yani
alışkanlık haline getirilmezse sonucu bencillik duygusunun kendini ortaya
çıkarması olarak gerçekleşebilir. Yani çocuk büyüdükçe, özgüveni ve fizik gücü
yerine geldikçe bencillik duygusu da artacak ve her şeye hâkim olma hissinin
esiri haline gelecek. Buna ilk olarak yaşadığı ortamda başlayacak. İstekleri
yerine getirilmezse öfke kontrolden çıkacak, kırıp dökmeye başlayacak, hala bir
şeyler elde edemediyse bu kez evden eşyalar çalmaya başlayacak, bununda önüne
geçilmezse sonuç olarak evden kaçarak aileyi bölebilecektir. İşte bu gibi üzücü
durumlarla karşı karşıya kalmak istemiyorsak, çocuğumuza paylaşma, yardımlaşma
ve hakkına razı olma gibi duyguları iyi aşılamamız gerekiyor. Aksi takdirde hem
aile içinde hem de diğer sosyal çevrede kötü senaryolarla karşı karşıya
kalabiliriz.
Bencillik, bir ailede kadının kocasından gizli para
biriktirmesi ve aynı şekilde kocanın da karısından gizli banka hesabı açması
olarak da karşımıza çıkabilir. Öğrencinin sınavda kopya çekmesi, bir
futbolcunun golü hep kendisinin atmak istemesi, bir belediye başkanının ya da
milletvekilinin önce kendi yakınlarını işe alması gibi bir çok olay bencilliğin
içine girer.
Kısacası bencillik bir hastalıktır. Bu hastalık ancak
aile içinde iyileştirilebilir. Tek başına bencilliği yenmek neredeyse imkânsızdır
çünkü zaten bencil insanlar hep “ben” merkezlidir. Bu yüzden yalnız kalmak
bencilliği çözmez aksine daha da artmasına neden olur ve içinden çıkılamayacak
bir hâl alır.
Burada dikkat etmemiz gereken bireyin sosyalleşmesidir. Etrafındakilerle paylaşmayı öğrenmesidir. Payına düşeni sindirebilmesidir. Bunları yapabilirse eğer bencillik yerini paylaşımcılığa, yardımcılığa bırakacaktır.